เกาะลันตา แห่งทะเลตรัง

เกาะลันตา ชื่อนี้เราอาจจะคุ้นเคยกันดี เพราะเป็นชื่อร้านพิซซ่าชื่อดังแถวถนนข้าวสาร แต่เอาเข้าจริงๆ ก็ไม่ได้มีอะไรเกี่ยวกับเกาะที่ผมได้มีโอกาสไปท่องเที่ยวเมื่อยามไปเยือนจังหวัดตรัง เกาะนี้เวลาเดินทางไปอาจจะลำบากซะหน่อย เพราะไม่มีถนนตัดข้ามทะเลขึ้นไปยังตัวเกาะเวลาไป ต้องตีตั๋วสะพานเรือข้ามไปถึงสองทอด ถึงจะสามารถขึ้นไปบนเกาะนี้ได้

 

เกาะนี้เรียกได้ว่าเหมือนเป็นเกาะที่มีบรรยากาศท่องเที่ยวที่ชาวต่างชาตินิยมกันมาก ยิ่งกว่า กระบี่ ภูเก็ต สมุย เพราะนักท่องเที่ยวที่มายังเกาะนี้ทั้งหมด 99.99% เป็นคนต่างชาติทั้งหมด ไปที่ไหนก็จะเห็นแต่ฝรั่งหัวทองเดินกันทุกทิศ ที่เป็นคนไทยก็เห็นจะมีแต่พ่อค้า แม่ขาย ที่มาขายของให้กับนักท่องเที่ยวเท่านั้น

 

สถานที่ท่องเที่ยว และกิจกรรม ที่มีให้บริการกับนักท่องเที่ยว คือ การออกเรือไปดำน้ำ ชมธรรมชาติ ที่หมู่เกาะรอบๆ ทะเลสวยน้ำใสตามแบบฉบับของทะเลอันดามัน ทางภาคใต้ของประเทศไทย แต่เวลาออกภาคสนามต้องไม่ลืม sun block ไม่งั้นแป๊ปเดียวล่ะดำแน่ๆ

 

อาหารการกินที่นี่ นอกจาก อาหารที่ทางโรงแรมมีไว้ให้บริการแล้ว ก็มีร้านอาหารพื้นเมืองที่แม่ค้า พ่อค้า ท่องถิ่นมีไว้ให้บริการ พวกแกง พแนงต่างๆ นอกจากนี้ยังมีร้านอาหาร ที่ชาวต่างชาติมาเปิดให้บริการไว้ เป็นอาหารต่างชาติก็มีไม่น้อย แต่ผมชอบ อาหารทางใต้มากกว่า เพราะเป็นคนชอบกินแกง กินเผ็ดอยู่แล้ว ไปเที่ยวที่นี่เลยไม่ลำบากเท่าไหร่

 

ที่ด้านใต้ของเกาะนี้จะมีหมู่บ้านดั้งเดิมอยู่ เป็นที่อาศัยของชุมชน คนพื้นเพเดิมที่ตั้งรกรากอยู่ที่นี่ แปลงบ้านให้เป็นเกสเฮาส์ ร้านอาหาร เพื่อต้อนรับนักท่องเที่ยว ทั้งหลายที่มาเที่ยวที่เกาะ ด้วยบรรยากาศสบายๆ แบบพื้นบ้าน สัมผัส กับกลิ่นอาย สายลม แสงแดด ของท้องทะเล มองเห็นเรือหาปลา

เกาะลันตา เป็นเกาะที่น่ารักจริงๆ ….

Read Full Post »

เดินทางไปเที่ยวบ้านโทโทโร่ที่สตูดิโอจิบิ

อีกหนึ่งที่ที่อยู่ในโปรแกรมการเดินทางของเรา ซึ่งเป็นโปรแกรมที่จัดขึ้นมาจากเสียงเรียกร้องของความชอบในการดูการ์ตูนญี่ปุ่นของค่ายจิบิ ซึ่งหลายๆ คนก็คงรู้จัก หลายๆ เรื่อง เช่น โปเนียว ลาพิวต้า สุสานหิ้งห้อย และที่ดังที่สุดก็คงจะเป็น โทโทโร่ เราเลยวางแผนกันว่าจะเที่ยวพิพิธภัณฑ์ของค่ายหนังการ์ตูนแห่งนี้กัน

  

การเดินทางสามารถเดินทางโดยการขึ้นรถไฟฟ้า มาลงที่สถานี Mitaka แล้วเดินจากสถานีเรียบลำคลอง ก็จะถึงพิพิธภัณฑ์ แต่ที่ญี่ปุ่นนี่ก็ทำให้ผมทึ่งได้เสมอ สองข้างทางเดินธรรมดาๆ เรียบคลองเต็มไปด้วยต้นไม้สีสดในฤดูใบไม้เปลี่ยนสี ที่ยังคงหลงเหลืออยู่เพราะปีนี้ใบไม้ร่วงช้า มีป้ายรูปโทโทโร่บอกทางเป็นระยะๆ แล้วทำทางเดินให้มีรูปรอยเท้าของโทโทโร่ ทำให้เราเหมือนกำลังเดินตามรอยเพื่อจะไปที่บ้านของโทโทโร่ยังไงยังงั้น

  

นอกจากต้นไม้ที่มีสีสันสวยงามแล้ว ตึกรามบ้านช่องของเมืองนี้ก็ยังสะอาด แม้จะไม่ใหม่แต่ด้วยความที่มันสะอาดก็ทำให้มันน่าอยู่มากๆ แล้ว และที่ถนนก็ไม่มีขยะทิ้งอยู่เลยซักชิ้นเดียว ทำให้ผมทึ่งในวินัย และความรับผิดชอบส่วนรวมของคนญี่ปุ่นอย่างมาก

  

ด้านหน้าของพิพิธภัณฑ์ จะมีป้อมโทโทโร่ ตัวยักษ์ตั้งเด่นเป็นสง่าคอยต้อนรับอยู่ด้านหน้าพิพิธภัณฑ์จะมีสามชั้น แต่ละชั้นจะเป็นเรื่องราวของการผลิตอนิเมชั่นเรื่องต่างๆ รวมถึงตั๋วที่ซื้อเข้ามาสามารถนำไปแลกคูปองเพื่อดูอนิเมชั่นเรื่องสั่นที่ทางค่ายจิบิผลิตไว้ด้วย ข้างในพิพิธภัณฑ์ห้ามถ่ายรูป ด้านบนดาดฟ้า จะเป็นบันไดเหล็กวนให้เดินขึ้นไปเจอกับรูปปั้นหุ่นยนต์เหล็กในเรื่องลาพิวตา ผมคิดว่าเค้าคงทำให้ขนาดเท่าของจริงดูแล้วอิน เวลาจ้องมองหุ่นแล้วรู้สึกแว่บนึงว่าตัวเองเข้าไปอยู่ในอนิเมชั่น

  
  

หลักจากเดินชม และซื้อของที่ระลึกเรียบร้อยแล้ว ที่ทางออกจะมีร้านอาหารให้บริการเป็นร้านอาหารน่ารักๆ ที่ทำเมนูคล้ายๆ ในการ์ตูน และมีกาแฟที่ทำลายเป็นรูปของตัวการ์ตูนต่างๆ น่ารักมากๆ

  
 

Read Full Post »